Om even te recapituleren, ik liep na Fussen Oostenrijk binnen en kwam in Reutte, daarna achtereenvolgens Lermoos, Nassereith, Imst, Landeck, Ried im Oberinntal, Nauders, St.Valentin auf der Haide (Italie), Schluderns, Schlanders, Naturns, Algund, Nals, Eppan, Neumarkt, Mezzolombardo en nu dus Trento. Al die plaatsen zeggen de meesten van jullie natuurlijk niets maar ik noem ze maar even voor de volledigheid. In principe volgde ik tot dusver de rivierdalen van de Lech, de Inn en de Ertsch (Adige). De landstreken die ik doorliep zijn Ost-Allgau, Voralberg, (Ober)Inntal, Sud-Tirol en nu Trentino. Ik beklom twee relatief lage passen, de Fernpass (1200 meter) en de Reschenpass (1500 meter). Deze route naar Italie is dan ook de makkelijkste qua hoogte in vergelijking met de Brenner en de Gotthardpass. Die Romeinen hadden dat al gauw door. Ze bouwden hun wegen ook bij voorkeur op de Oostelijke bergflanken omdat daar de meeste zon scheen en ze dus minder last van sneeuw hadden. Onderweg kom ik regelmatig herinneringen aan de Romeinen tegen, zo zijn er vaak oude afstandsstenen, en soms zijn er overblijfselen van nederzettingen, aquaducten of badhuizen.
De rivierdalen in Zuid-Tirol zijn bij uitstek geschikt voor de wijn- en de fruitteelt. Het moet hier in het najaar fantastisch zijn met de oogst van de druiven, de appels, de peren, de bessen, de kersen (die beginnen nu al !), de perzikken, de abrikozen en de noten. Je vraagt je af wie dat allemaal moet gaat oogsten, waarschijnlijk Polen of misschien wel de "nieuwe" Europeanen uit Afrika. Je merkt wel dat de boeren, net zoals in de rest van Europa last hebben van de extreme droogte. Op de meeste plekken zijn al beregenings-installaties gebouwd, en vanaf zonsopkomst tot een uur of tien wordt er gesproeid.
Ook een eenzame wandelaar uit Holland word zo nu en dan beregend. In vroegere tijden hadden ze hier andere methoden om de droogte te bestrijden. Ze maakten heel efficient gebruik van het schaarse regenwater uit de bergen door middel van de aanleg van bijna horizontaal lopende kanaaltjes langs de bergflanken, de zogenaamde "Waalwegen". Deze waalwegen lopen op ongeveer 200 meter hoogte boven de dalbodem en zijn vaak vele tientallen kilometers lang. Naar behoefte kon er worden afgetapt en er ging nagenoeg geen water verloren. Langs deze waterloopjes zijn wandelpaden die weer populair zijn bij de toeristen omdat het makkelijk loopt. Ik meldde al eerder over mijn ontmoeting met een echtpaar uit Roermond die wandelend op weg zijn naar Rome. Heb hen inmiddels
al meerdere malen gezien en ook beter leren kennen. Hij is gepensioneerd leraar aan de Vrije School en zij is werkzaam als begeleidster bij zelfstandig wonende geestelijk gehandicapten. Aardige lui en ze hebben goeie koffie bij zich. Tot Trento lopen we dezelfde route, maar ik heb hen de laatste dagen niet meer gezien, misschien hebben ze een treintje genomen. Het weer is natuurlijk geweldig geweest, nagenoeg geen regen gehad (behalve boerenregen) en altijd zon. Wel een beetje warm, de laatste dagen continu boven de 30 graden, maar ik kan er goed tegen en begin al aardig te kleuren. Het was afgelopen week hemelvaartsweekend en dat was goed te merken met volle hotels en hogere prijzen.
Over het algemeen ben ik zeer tevreden met mijn overnachtingsadressen, ik gebruik meestal Booking.com en zolang je flink wegblijft van de sterk in opkomst zijnde zogenaamde "Wellness Hotels",
gaat alles goed. Het leukst zijn vaak de B & B 's en de Pensions, hier is vaak meer persoonlijk kontakt
en de kwaliteit en de service zijn vaak beter dan in veel hotels. Eergisteren logeerde ik in hotel Post in
Neumarkt, en zoals de naam al deed vermoeden was het postkantoor niet ver weg. Dit zette mij aan tot het omkeren van mijn rugzak om te zien wat er weg kon met als resultaat 2 kilo minder op mijn rug.
Ook ikzelf begin wat lichter te worden, de broekriem kan bijna wekelijks worden versteld. Als gevolg van dit alles gaat het lopen steeds makkelijker, het wordt meer een mentale opgave dan een fysieke.
Ik heb nog ongeveer 250 kilometer te gaan tot Venetie, dat moet gaan lukken. Nog een week of twee
lijkt me, wp/iagw. Deze laatste afkorting wordt in telexen/mails in de scheepvaart altijd gebezigd als het gaat om het aangeven van de ETA (estimated time of arrival) van het schip en kan in bepaalde gevallen de kapitein vrijpleiten.
wp/iagw = weather permitting / if all goes well
Laat jullie weten "if all goes well"
Pieter in Trento
Waalweg
Beren ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten