De motor loopt de eerste uren goed, maar daarna is het weer het oude liedje, elke 10 minuten ontluchten. Gelukkig komt er in de middag wat wind en kan ik weer zeilen. Rond kaap Finisterre waait het stevig en ik maak mooie foto's. Onder vol zeil kruis ik de baai in richting ankerplaats. Als ik de kleine fok wil strijken schop ik tegen een van de luchthappers op het voordek, die draait een slag in de rondte, komt los en gaat overboord. Zonde ! Heb gelukkig een afsluitdeksel om het gat mee te dichten. Ook op de ankerplaats waait het hard, maar mijn 45-ponds CQR anker geeft geen krimp en ik lig de hele nacht als een huis. Op 17 augustus vaar ik naar Muros in een van de mooiste Ria's van deze kust. De motor loopt deze dag zonder problemen (! ?) Ge-ankerd en met de bijboot de wal op,
alwaar gedouched bij de Jachtclub en boodschappen gedaan bij de "Gadis" (supermarkt).
De volgende dag van Muros naar Vigo. Bijna vanaf het vertrek weer "lucht"problemen ! Ik begin er een beetje aan te wennen en accepteer het ontluchten als een onderdeel van het varen, net zoiets als het
regelmatig bijstellen van de zeilen of het aanpassen van de koers. De laatste uren weer lekker kunnen zeilen. Om 18.30 uur vastgemaakt bij Royal Clube Nautico de Vigo, vlakbij het mooie centrum van de stad. De volgende morgen meld ik mij bij de havenmeester voor de registratie en vraag naar een goede Yanmar monteur, die wordt gebeld en om 12 uur komt Iwan aan boord. Hij spreekt natuurlijk alleen maar Spaans en met enige moeite leg ik hem uit wat er aan de hand is. Ik vraag hem de brandstof-opvoer-pomp te demonteren en indien nodig te vervangen. Later adviseert hij inderdaad om de pomp te vervangen en meldt dat die uit Nederland moet komen en dat dat minstens twee dagen gaat duren. Ik ga gelijk akkoord en stel me in op een paar rustige dagen in Vigo. Ik besluit even bij een Opticien binnen te lopen om mijn oogdruk te laten meten. Tot mijn schrik blijkt deze weer te hoog te zijn,
24 in plaats van onder de 20 ! De opticien adviseert om zo spoedig mogelijk naar een oogarts te gaan en kan voor mij een afspraak regelen. Dus zit ik de volgende morgen bij een zeer vriendelijke vrouwelijke oogarts die inmiddels 28 meet ! Ik baal behoorlijk en zie mijn zeilavontuur al een beetje in het water vallen. De te hoge druk is nota bene in mijn ge-opereerde linkeroog waar eind mei een buisje in is geplaatst door dr. Lemij en waarin ik niet meer hoefde te druppelen. In het rechteroog is de druk goed. De vrouw raadt mij aan om weer in beide ogen te druppelen en zegt mij over twee dagen terug te komen. Na 2 dagen is de druk alweer gedaald naar 12. Ik ben natuurlijk erg opgelucht en blij en denk dat ik nu in ieder geval weer door kan gaan met mijn reis. Inmiddels kennis gemaakt met Henrique, een erg aardige Spanjaard die een functie heeft bij de havendienst van Vigo. Hij heeft een eigen motorvlet en houdt toezicht op het havenverkeer. Hij is erg spraakzaam en spreekt vloeiend Engels. Hij vertelt dat hij tot zijn veertigste als kapitein op een visserschip voer in Zuid Amerika.
Op verlof ontmoette hij zijn huidige vrouw en kon hij de baan in de haven van Vigo krijgen. Tot voor een paar jaar had hij zelf ook een zeilboot, waarmee hij naar Gibraltar voer. Hij is gelijk verliefd op de Suluk
En komt al gauw aanzetten met een mooie "Harken" winch-handel die hij me cado doet. De dagen daarop krijg ik nog veel meer cado's: diverse visgerei, allerlei touwwerk, boeken, een soort "halve winder" en een stapel Zuid Amerikaanse bankbiljetten. Hij zegt deze te hebben gevonden op een aan de ketting gelegde drugs smokkelboot, waarvan de bemanning in de gevangenis zit. Hij heeft geprobeerd de biljetten te wisselen bij een bank in Vigo, maar dat lukte niet. Ik kan het allemaal nauwelijks aannemen maar hij wil het zonder meer geven. Omdat ik gemerkt heb dat hij niet vies is van een drankje geef ik hem een paar flessen wijn als dank. In de haven zijn inmiddels ook aangekomen
de "Feeks" uit Almere met aan boord vader Ben en zoon Marcel. Ook de "Capibara" uit Denemarken
is binnengelopen. Met beide schepen de eerste kontakten gelegd in La Coruna. Op de Capibara varen Henrik en zijn vriendin Sine, ik wordt bij hen uitgenodigd voor een borrel en een hapje. Erg gezellig allemaal, Henrik heeft zijn bedrijf in Aarhus verkocht en Sine schrijft voor een Deens watersport
tijdschrift. Beide schepen zijn op weg voor een "rondje wereld", dus die kom ik nog wel weer tegen.
Na drie dagen wordt de nieuwe brandstofpomp gemonteerd en lijkt alles in orde te zijn. Ik heb inmiddels gemerkt dat de generator opnieuw niet goed functioneert, deze nog laten nazien in La Coruna ! Ik vraag Iwan of hij daar ook naar wil kijken, maar hij zegt dat daar een elektro techneut voor moet komen. Henrique kent wel iemand en die wordt dus gebeld. De man heet Gusto en is snel aan boord, hij demonteert de generator en neemt hem mee naar zijn werkplaats om te testen. Als hij wat weet zal hij Henrique informeren. Henrique nodigt me uit voor de lunch in het restaurant van de havendienst. Het eten is voortreffelijk en wordt besprenkeld met een goede Rioja. Na de lunch moet Henrique naar een afspraak. Ik vraag hem mij te bellen zodra hij wat hoort over de generator.
De hele middag hoor ik niks, maar om haf zes belt hij me met de mededeling dat de generator niet meer te repareren is en dat een nieuwe 350 euro kost inclusief montage. Ik heb weinig keus dus ga akkoord. Een uur later is Gusto weer aan boord en monteert de nieuwe generator. Alles lijkt wederom in orde. Ik heb inmiddels bijna een week in Vigo gelegen en besluit de volgende morgen te vertrekken naar Bayona. Het waait stevig en alleen op de genua vaar ik de Ria de Vigo uit naar Bayona.
Daar om 15.00 uur vastgemaakt en een wandeling door het stadje gemaakt.
Op 25 augustus doorgevaren naar Viano do Castelo, de eerste Portugese haven. De hele dag goede zeilwind met op het laatste stuk zelfs een dikke windkracht zeven. Met enige moeite de zeilen binnen kunnen halen. In Viano zijn speedboat races aan de gang en de haven is voor een deel ontruimd. Ik moet buitenop een ander jacht vastmaken. De races zijn spectaculair, de snelste boten gaan 250 km per uur met 300 pk motoren. De volgende dag door naar Porto opnieuw met goede wind. In Porto afgemeerd in een nieuwe Marina op de rivier de Douro, vlakbij de grote stalen boogbrug (Eiffel).
Hier een dagje blijven liggen, klussen en boodschappen (port) gedaan. Op 28 augustus door naar Aveiro, hier vaak met de koopvaardij geweest en vastgemaakt in een piepklein haventje vlakbij de kade waar wij met de Feederline schepen afmeerden. De volgende dagen via Figuera da Foz en Nazare naar Peniche gevaren. Peniche ligt net voorbij Cabo Carvoero bij de Berlinga Eilanden. Op weg naar Peniche opnieuw luchtproblemen !! Kan het bijna niet geloven en wordt er zo langzamerhand moedeloos van. In Peniche een dag blijven liggen en het hele brandstofsysteem van dagtank naar hoge drukpomp gedemonteerd en opnieuw gemonteerd. Hier en daar een koperen ring vervangen, maar verder niets fouts kunnen ontdekken. 's Avonds borrel gedronken bij Ben en Marcel van de Feeks. Op 2 september naar Cascais gevaren, geen wind ! 9 uur gemotord zonder problemen.
In Cascais geankerd in mooie baai. De volgende dag de Taag opgevaren naar Lissabon. Langs de Torre de Belem en het monument van Hendrik de Zeevaarder onder de rode hangbrug door naar de
Marina Parque de Nacoes. Dit is de Marina die is gebouwd als onderdeel van de wereldtentoonstelling van 1998. Toen de race IJmuiden-Lissabon gevaren die hier finishte.
Hier de boot voorbereid op de komst van dochter Elisabeth op 6 september 2013 .
Hierover de volgende keer meer.
Elisabeth heeft ook een blog met veel foto's genaamd gonesailingbacksoon.tumblr.com
Groeten Piet
PS. Elisabeth en ik zijn van 18 tot 30 september 2013 in Nederland vanwege familiebezoek (Liz) en doktersbezoek (Piet)
